Profesor John Ronald Reuel Tolkien około 60 loa 14 yén Siódmej Ery (czyli w latach 30 XX wieku według ludzkiej rachuby czasu) odnalazł, „odszyfrował” i przetłumaczył „Czerwoną Księgę Marchii Zachodniej”, jeden z czterech tomów prastarego manuskryptu o tytule „Kroniki Shire'u” spisanego głównie przez Bilba i Froda Bagginsów pod koniec Trzeciej Ery. Zafascynowany historią i mitologią opisanego tam a dawno już zapomnianego świata wydał pierwszą część tłumaczenia pod tytułem „Hobbit”. Ciąg dalszy tych opowieści zawierający relacje z doniosłych wydarzeń Trzeciej Ery ukazał się jako trylogia „Władca Pierścieni”, natomiast zbiór legend i opowieści z wieków wcześniejszych wydano jako „Silmarilion”.

Mitologia Śródziemia istnieje w głównej mierze dzięki tolkienowskiej lingwistyce - to właśnie historia i ewolucja języka była główną treścią pracy Tolkiena. Zarówno „Władca Pierścieni” jak i mniej „sławne” dzieła obfitują w informacje o używanych wtedy językach i pismach.

Niniejsza strona koncentruje się głównie na uniwersalnym systemie pisma zwanym Tengwarem Fëanora. Tengwar był powszechnie używany w opisanych przez Tolkiena czasach i były nim zapisywane wszystkie najważniejsze języki Śródziemia. Jednak z równym powodzeniem może być stosowany dzisiaj do zapisu praktycznie dowolnego języka.

W ramach strony dostępny jest również program online Tengwar Transcriber umożliwiający transkrypcję tekstu zapisanego alfabetem łacińskim na zapis tengwarem przez sieć WWW, oraz strona projektu KTT : KDE Tengwar Tool - programu do transkrypcji w środowisku KDE systemu Linux.