:: przykłady : język angielski

Przykład zastosowania tengwaru do zapisu języka angielskiego jaki pojawił się na stronie tytułowej oryginalnego wydania „The Lord of the Rings” [DTS5]:

of Westmarch by John Ronald Reuel Tolkien
herein is set forth the history of the war of the ring
and the return of the king as seen by the hobbits

Widać tu zastosowanie specjalnych tengwarów dla oznaczenia często występujących słów: „the”, „of” i „of the”. W słowie „is” zastosowano tengwę esse opisującą w języku angielskim dźwięk z - praktycznie ten sam co w słowie „as”, gdzie jednak użyto tengwy áre nuquerna. Zgodnie z zasadami fonetyki w słowie „war” użyto tehty o, podobnie jak tehty i na końcu „history”. Ciekawe jest natomiast położenie tehty o w słowie „John” - zostało ono tutaj zapisane jako „jhon” - prawdopodobnie ze względu na fakt, że h w tym wyrazie jest praktycznie nieme.

Ciekawym przykładem zastosowania tengwaru w języku angielskim jest kartka świąteczna wysłana przez J.R.R.Tolkiena do Hugh Brogana na Boże Narodzenie 1948 [DTS10]. W zbiorze listów Tolkiena tekst ten figuruje jako pozycja 118. Zawiera trzy fragmenty - pierwszy zapisany runami angerthas (który tutaj pominę) a dwa następne pismem Fëanora w dwóch wersjach: z użyciem tehtarów do oznaczenia samogłosek oraz w trybie 'pełnym'. Zapis w trybie z tehtarami samogłoskowymi wygląda następująco:

Dear Hugh, this iz just to wish you a very
happy christmas in two styles of elvish
script. I am sending some explanations,
and hope you wont find them too complicated.

Widać tutaj kilka niekonsekwencji w stosunku do innych zapisów. Tehty e oraz oznaczane są odwrotnie - e jako kropka nad tengwą a i jako ukośna kreska. Tengwary silme i esse są użyte w formie nie odwróconej mimo, że występują nad nimi tehtary. Ciekawe jest również zastosowanie 'haczyków' jako s na końcu wyrazu nawet gdy występuje tam również tehta - np. w słowach christmas i styles - tehta została w tych przypadkach zapisana nad samym 'haczykiem' a nie nad tengwą.

Zapis w trybie 'pełnym':

Treść tego zapisu jest taka sama jak powyżej z jednym wyjątkiem - w ostatnim wierszu jest tekst „and I hope” zamiast „and hope”. Mimo, że J.R.R.Tolkien zastosował tutaj styl zbliżony do pisma Beleriandu, jednak zachowana została pisownia następującego e w postaci kropki pod tengwą. Charakterystyczne w tym zapisie jest użycie tengwy rómen do zapisu dźwięku w w słowach wish i won't, podczas gdy w innych inskrypcjach rómen niemal zawsze oznacza wyraźne r.

do góry